Kunst

Van 2005 tot 2010 heb ik een tweede studie gedaan om mijn carriere een creatieve boost te geven: Fine Arts aan de HKU. In het begin hield ik braaf een soort van blogje bij met daarop de resultaten van mijn studie. Een minder omschreven maar wel completer overzicht staat op remyblom.nl.

Design Home


T.A.P.E.

Samen met klasgenoot Chris Van Wassenhove raakten we verstrikt in het project T.A.P.E. Het uitgangspunt hierbij was om met oude afgedankte electronische apparaten iets nieuws te maken, waarbij we geinteresseerd waren in 'tekenen met magneten'.

Het eindresultaat van dit experiment is een machine die bestaat uit oude cassette recorders en walkmans, waarin de tape van het ene apparaat naar het andere gaat. Aan de cassette recorder hangt een microfoon die het omgevingsgeluid op de tape zet. De walkmans spelen dit geluid weer af, maar door de beperkte kracht van een walkman waarmee de tape door het enorme parcour moet worden getrokken wordt het geluid behoorlijk vervormd.

Van dit experiment hebben we een video gemaakt. Hierin zie je ook allerlei andere experimenten die wij gedaan hebben. De audio die te beluisteren is, is afkomstig uit ons apparaat.


Vrije plak!

Zaterdag 26 april was het tijd voor Project Vrije Plakplaats. Op een prachtige lentemiddag hebben we met z'n achten een bezoekje gebracht aan alle 14 vrije plakplaatsen in de binnenstad van Utrecht. Kunst in de openbare ruimte heeft mij altijd geinteresseerd en ik blijf daardoor altijd op zoek naar manieren om gewoon op straat te werken en te exposeren. De ontdekking van de vrije plakplaatsen resulteerde in het plan deze met een stel vrienden in 1 dag allemaal te beplakken.

Ik heb uit eindelijk gekozen voor het gebruik van pakpapier met allerlei verschillende prints. Aan de ene kant is dit vrij snel te realiseren en daarnaast wilde ik bewust geen figuratieve dingen gebruiken om de aandacht van de kijker niet af te leiden van de essentie van Project Vrije Plakplaats: het plakken op zich, het infiltreren in het straatbeeld.

Voor hun uiterst gezellige medewerking wil ik bedanken: Anna, Chris, Harjen, Mark, Martin, Sander en Vivian

Bekijk ook de andere foto's:

Sander was niet al te druk met plakken, maar des te meer met zijn camera. Aan het eind van de dag had hij 10 Gieg aan foto's en filmpjes. Voor een sfeerimpressie meer dan genoeg:


ARW3N!

Door gebruik te maken van een zelf bedachte drukprocede, waarbij ik een computer, een printer, karton, behangplak, acrylverf en de hand als pers gebruik, maak ik verschillende portretten en architecturale afbeeldingen. De meest sprekende tot nu toe is dit portret van Arwen.

De orginele drukwerken maak ik op A4 formaat. Na selectie scan ik deze in en blaas ze op tot ongeveer A0 formaat. Deze afbeelding wordt vervolgens uitgeprint. Het resultaat hiervan is dat de structuren van het karton op veel grotere schaal zichtbaar worden. Wat mij vooral aanspreekt aan deze manier van werken is dat ik me aan een strikte werkmethode kan houden terwijl het eindresultaat van het drukproces zich niet tot in de puntjes laat dirigeren. Het karton en de acrylverf hebben tijdens het drukproces vrij spel. Ook vind ik het erg fijn dat ik lekker met de hand kan werken. Niks fotografisch belichten, niks dure persen. De onafhankelijkheid van een werkplaats spreekt mij erg aan. Alleen voor de laatste stap, het uitprinten van het eindproduct, ben ik afhankelijk van anderen.

Digital print - 90 x 115 cm


De MotionTracker

Kunst moet je niet zelf maken, dat moet je laten maken. Dat was het idee achter de MotionTracker. In een doos hing ik aan een touwtje een dikke edding stift en op de bodem legde ik een A4'tje. Door deze doos aan beweging bloot te stellen zou de stift een tekening maken op het papier.

Ik heb de doos met mij meegenomen in de auto, met tape bevestigd aan de burostoel op mijn werk, opgehangen aan de waslijn tijdens stormachtige dagen en vastgemaakt aan de deur van het lokaal van de tweedejaars avondstudenten. De resultaten zijn vrij expressieve tekeningen waar ik als graffiti-kunstenaar veel in herken. Het leuke is dat elke ophangplek zijn eigen 'handschrift' tot gevolg heeft.

Bekijk ook de andere foto's:


Electronerds are GO!

De electronerds gaan op toer. Ik heb deze zomer de houtjes aangebracht in het straatbeeld van 4 Nederlandse steden: Amsterdam, Leeuwarden, Den Haag en Rotterdam.

Allereerst was Amsterdam aan de beurt. Samen met Murc, foto- en videotoestellen naar het NEMO gebouw. Tijdens onze vakantie in Friesland was het Arwen die de plaatjes schoot en op de Scheveningse Boulevard en in Rotterdam werd ik actief bijgestaan door Harjen Woltjer en Daniël Gielis. Actief wil in deze zeggen dat we met z'n 3'en de houtjes hebben neergelegd.

Wat bij dit laatste voor mij vooral interessant was is dat er ondanks de redelijk strikte regels die gelden voor het neerleggen van de electronerds er door andere mensen toch weer net andere patronen ontstaan.

Bekijk ook de andere foto's:


Watch Your Neck

2007, 15 juni, Dying Giraffe viert haar derde verjaardag met een knallende Label Night Party in de WORM in Rotterdam.

Dit is gevierd met een compilatie cd: Watch Your Neck. Aan mij de eer om al het artwork voor de cd te regelen. In plaats van altijd maar meteen met photoshop te beginnen heb ik dit artwork op een redelijk analoge manier gemaakt. Mailtjes met teksten, contactgegevens heb ik gewoon uitgeprint en in stukken geknipt en gescheurd. Ik heb foto's van giraffen groot uitgeprint en daar met scrable-letters en rummycub-cijfers en de stukken papier composities gemaakt.

Bekijk ook de andere afbeeldingen:


Electronerds gespot in Rotterdam

De electronerds slaan hun slag tijdens Art Rotterdam en zijn groter dan ooit.

Art Rotterdam is van 7 tot 10 februari 2007.
De electronerds zijn vanaf 16:00 tot 22:00 te bewonderen op de oostgevel van het KPN gebouw naast de Erasmusbrug op de Kop van Zuid.

De electronerds zijn niet als enige te zien. Samen met andere inzendingen vanuit de hele wereld worden ze de hele avond herhaaldelijk vertoond. Het geheel van al deze animaties duurt ongeveer een half uur.

Bekijk ook de andere foto's:


De electronerds zijn het resultaat van een opdracht bij het vak idee ontwikkeling. Speciaal voor dit festival zijn de electronerds omgezet in een animatie van 21 x 44 pixels. De LED's van het gebouw kunnen alleen aan of uit. Het 'beeldscherm' heeft een formaat van 37 x 72 meter en is langs de gehele maasboulevard ten oosten van de Erasmusbrug goed te zien.

Graffiti Research Lab maakte een filmpje van het geheel en had dat een tikje versneld op het internet gezet. Ik maakte daarvan weer deze edit, waarbij alleen mijn animatie weer op de orginele snelheid te zien is, terwijl het verkeer er extra versneld langs raast.


Plakrandjes

In het kader van het seminar 'Teamworking' hebben Vivian Reckers en ik het Rietveldhuis in Utrecht voorzien van plakrandjes.

In weer en wind waren we bezig met onze papieren plakrandjes. Als we het ene plakrandje hadden neergelegd vloog een ander weer weg. Gelukkig hebben ze het allemaal volgehouden tot het einde. Maar veel langer dan dat heeft het niet geduurd.


Thuis Tentoonstelling 2006

Met een klein gezelschap proosten op mijn eerste thuis tentoonstelling.

Met kerst kwamen er bij mij wat familie en vrienden op bezoek. Wat mij betreft een mooie gelegenheid om die mensen meteen te showen waarom ze mij het afgelopen half jaar zo weinig zagen. Op de muren van de woonkamer heb ik mijn drie vetste projecten opgehangen. Kleine noot, het gele schilderij is van vriend Harjen.


Electronerds

Aren't we all electronerds?

Aangezien ik altijd al een grote interesse heb gehad in graffiti ben ik de laatste tijd erg op zoek naar manieren om in de publieke ruimte mijn ding te kunnen doen, zonder dat ik problemen krijg met oom Agent.

Met een tasje houtjes, genoeg pakjes buddies en mijn fototoestel ga ik op pad. Ik zoek een geschikte muur, een interessant pandje of gewoon een drukke plek in de stad en plak de houtjes op. Dan laat ik ze daar een paar uur hangen. Zelf neem ik er even foto's van en ga stiekem van een afstandje kijken hoe voorbijgangers reageren op mijn ingrijpen in het straatbeeld.

Bekijk ook de andere foto's:


De eerste keer beoordeling

20 Minuten zweten, de commissie komt langs!

Na ongeveer 17 weken zit het kernprogramma van het eerste semester erop. Om de benodigde studiepunten binnen te halen zijn er gedurende 2 weken beoordelingen waarin je je werk presenteert. De eerste week is er per vak een beoordeling. In mijn geval 6 stuks. En in de tweede week is er een algemene beoordeling waarin je al je werk presenteert aan een commissie. Daarvan hiernaast een fotootje (dankje Wies!).

Aangezien ik inderdaad in die eerste fase van mijn nieuwe studie wat voorzichtig te werk ben gegaan was het oordeel van de commissie 'een voorzichtige voldoende'. Met het aanraden er in het volgende semester eens lekker los te gaan.


Eindelijk af

De aller-aller-allereerste Blom is na zeer lange tijd dan eindelijk een feit.

Mensen die wel eens bij mij over de vloer komen zullen dit schilderij vast herkennen, het hing jaren slechts als potlood tekening aan de muur op de draaiweg.

Ik heb nu eindelijk de plek, de spullen en de tijd om het minstens 8 jaar oude idee te voltooien. Hij hangt nu in onze knalroze keuken aan de muur.


Toelating

Voor ik zich mocht inschrijven voor de studie moest eerst een toelatingsexamen worden gedaan. Dit examen nam een hele dag in beslag waarop meegenomen werk werd beoordeeld en tevens een tweetal opdrachten moest worden uitgevoerd.

Ik had op zich geen schilderijen of iets dergelijks om mee te nemen naar de toelating. Wel had ik van mijn opleiding Interaction Design een flinke stapel dummies vol met schetsen. Voornamelijk graffity en manga. Ik ben een flinke avond bezig geweest met het kopieren en scannen van tekeningen uit mijn dummies, om daarmee een beetje een beeld te geven van mijn stijl.

Verder moesten er op een dagvullende toelatingsdag een tweetal opdrachten gemaakt worden. Met houtskool op grote vellen werden onze handen nagetekend en 's middags moesten we onze weg van huis naar de academie in beeld omzetten. Aan het eind van de middag werd het werk van die dag beoordeeld door de toelatingscommissie. Na een weekje wachten kwam via de post het verlossende bericht binnen dat ik aangenomen was.


Design Home